رضا یزدانی قرمز

♫♪♩ لحن لبخندش هنوزم مسریه حالت چشماش آدم میکشه ♩♪♫ ♫♪♩ مث یه بیماری بی انتها یه دفعه میاد و کم کم میکشه ♩♪♫ ♫♪♩ بس که اسفنده تنش بی رحم بود زندگیم روی لباش کز کرده بود ♩♪♫ ♫♪♩ واسه کشتن چشماش کافی نبود این دفعه موهاشو قرمز کرده بود ♩♪♫