صفیر مسری

♫♪♩ من از درگیری با محال آبستنم خودم رو ♩♪♫ ♫♪♩ کنج گرفتار کردم با بستر ♩♪♫ ♫♪♩ سینه ی دیوار و کشیدم با انگشت ♩♪♫ ♫♪♩ اینطوری میفهمم سالم لامسه ام ♩♪♫ ♫♪♩ سانسورچی بخشی از من قیچی ♩♪♫ ♫♪♩ سنگ و کاغذ نیستن از هم دلگیر ♩♪♫ ♫♪♩ من از درگیری با مجال باردارم خودم رو ♩♪♫ ┤♬ آموند موزیک ♬├ ♫♪♩ تا گلو تو مرکب ♩♪♫ ♫♪♩ آبتنی ممکن نیست چون شده مجهول پر از جهل ♩♪♫ ♫♪♩ سی و دو حرف، چهارتا عقل بشه کم ♩♪♫ ♫♪♩ حالا من اینجام تا دندون مسلح ♩♪♫ ♫♪♩ سانسورچی بزن قیچی ♩♪♫ ♫♪♩ گوشی که به لاله کرد هجی ♩♪♫ ♫♪♩ خیابونا شسته شده با خون ♩♪♫ ● آموند موزیک ● ♫♪♩ اینو نه تورات گفته نه انجیل ♩♪♫ ♫♪♩ تبعیض یه لغته ♩♪♫ ♫♪♩ که برهنه عرض اندام می کنه جلو همه ♩♪♫ ♫♪♩ فارسی به لکنته به ت ت پ ت میفته ♩♪♫ ♫♪♩ وقتی یه خط درمیون زیر ممیزی رفتن قصه ها ♩♪♫ ♫♪♩ پس بسوزه پدر تجربه ♩♪♫ ♫♪♩ آش رو نخوردم دهنم سوخته بار چندمه ♩♪♫ ♫♪♩ گرون گوشت، مهمون سق میشه ♩♪♫ ♫♪♩ استخون، دلالی نوش جون ♩♪♫ ♫♪♩ تو دنبال سقفی آدم فروشی کن ♩♪♫ ♫♪♩ که بازارشم گرمه ♩♪♫ ♫♪♩ سانسور رویابافیهامم ♩♪♫ ♫♪♩ اگه باشم رویاباف ایهامم ♩♪♫ ♫♪♩ دو پهلو درست مثل پاره خط ♩♪♫ ♫♪♩ یه کارگر ساده با کار پاره وقت ♩♪♫ ♫♪♩ مسافر مبدا نیست به مقصد چیست ♩♪♫ ♫♪♩ درست مثل پاره خط ♩♪♫ ♫♪♩ دستخط تیغ مانند نستعلیق کش ♩♪♫ ♫♪♩ بخند به هندسه ی آوار و معماری آجرسیمان ♩♪♫ ♫♪♩ آجرسیمان، آجرسیمان رو ملاج ♩♪♫ ♫♪♩ من آبستنم خودم رو ♩♪♫ ♫♪♩ گرفتم عزای مثنوی بدون دیوان ♩♪♫ ♫♪♩ از اینور باتلاق از اونور مرداب ♩♪♫ ♫♪♩ سانسورچی ♩♪♫ ♫♪♩ دیگه هیچی فقط بزن ضربدر ♩♪♫ ♫♪♩ نباشه کمرنگ، فرار از متن هم شده نماد وحدت ♩♪♫ ♫♪♩ بین چوب خط ها گمه با شهوت ♩♪♫ ♫♪♩ از نقطه ی الف ب ♩♪♫ ♫♪♩ نقطه ی ب ♩♪♫ ♫♪♩ جا ب جا شدن ب ♩♪♫ ♫♪♩ حساب میاد ب کجا بریم تا بگیم آزادیم ♩♪♫ ♫♪♩ من همین الان برم عقب سفر کردم از میکروفون ب پ ت ث ♩♪♫ ♫♪♩ دهقان میگه به خودت بیا چیه این همه ادب ♩♪♫ ♫♪♩ ولی قضیه اینه من هجرت کردم به خودم ♩♪♫ ♫♪♩ الانم گرفتار شدم توی سرم ♩♪♫ ♫♪♩ چقدر برم عقب ♩♪♫ ♫♪♩ چقدر برم توی خودم ♩♪♫ ♫♪♩ [پل] ♩♪♫ ♫♪♩ مسری، سرایت کننده، واگیردار ♩♪♫ ♫♪♩ اون که رفته ♩♪♫ ♫♪♩ [ورس دو] ♩♪♫ ♫♪♩ لاتین بخند، دری بغض کن، فارسی گریه کن، سوری بجنگ ♩♪♫ ♫♪♩ وقتی ریه هات بوی گاز شیمی میده برقص ♩♪♫ ♫♪♩ اشک گل شبنم و خدا می باره نم نم ♩♪♫ ♫♪♩ مهاجر وطن بیوه اس ♩♪♫ ♫♪♩ تن فروش بی دست و با گوش کر و سر تراشیده ♩♪♫ ♫♪♩ که با سلاح میرقصه ♩♪♫ ♫♪♩ مهاجر بی حرف ♩♪♫ ♫♪♩ تیره ی تیره تیر تو تیرراس ♩♪♫ ♫♪♩ رو زمین هسته ای پا نمی گیری بی نقص ♩♪♫ ♫♪♩ چقدر قشنگی وقتی بی هدف بین هزاران گویش و لهجه ♩♪♫ ♫♪♩ فارسی می ریزی بیرون ♩♪♫ ♫♪♩ نوار اون که رفته دیگه نمیاد رو داری ♩♪♫ ♫♪♩ ایرانیشاد بترسی دیگه چی داری ♩♪♫ ♫♪♩ مهاجر آواره ی زرد، زیباست محاصره نه ♩♪♫ ♫♪♩ مناسب حق ولی نه برای توئ تخم لق ♩♪♫ ♫♪♩ میگی کاش سرسبز میشد افریقا ♩♪♫ ♫♪♩ کمتر میکشت امریکا ♩♪♫ ♫♪♩ کم جنگ میشد آسیا ♩♪♫ ♫♪♩ سفید کم فرق میکرد با سیاه ♩♪♫ ♫♪♩ دلت تنگ و جیبات گشاد ♩♪♫ ♫♪♩ تقدیر که بفروشی آرزو و شعار ♩♪♫ ♫♪♩ هجرت جغرافیا ننگ تاریخه ♩♪♫ ♫♪♩ ننویس فارسی، ولی خوابات لاتینه ♩♪♫ ♫♪♩ [ورس سه] ♩♪♫ ♫♪♩ تو صورت مهاجر دادم فحش ناموس ♩♪♫ ♫♪♩ دست کشیدم رو چشمها ریخت روی چرتکه ها خون ♩♪♫ ♫♪♩ وام بهره مند میدن آقایون و تو کم عمق ♩♪♫ ♫♪♩ مغروق میشی و تنهایی با تن هایی با باد ♩♪♫ ♫♪♩ ابوغریب، اوین، گوآنتانامو ♩♪♫ ♫♪♩ غذای خوشمزه ی مامانو ♩♪♫ ♫♪♩ حکومت سه نفره ی بابامو ♩♪♫ ♫♪♩ قدم از خیابون تا زخم و زیل پاهامو ♩♪♫ ♫♪♩ وجب وجب وجب ♩♪♫ ♫♪♩ خطای دید هرنظر، شبیهخون بزن به نکته های هرطرف ♩♪♫ ♫♪♩ گلوگاه به گیجگاه ربط بی خطر داره و شرف به بی شرف ♩♪♫ ♫♪♩ سرک به بی سرک ♩♪♫ ♫♪♩ با هلال ماه گلوی گندم رو ببر ♩♪♫ ♫♪♩ بال سنجاقک بچین و دستور بگیر ♩♪♫ ♫♪♩ غربت رو به آغوش بکش و بمیر ♩♪♫ ♫♪♩ نون بی نون، واو خوانا و نون ناخوانا چشید ♩♪♫ ♫♪♩ تو صورت مهاجر دادی فحش ناموس ♩♪♫ ♫♪♩ با زبونت چشیدی خون رو روی چرتکه ها بود ♩♪♫ ♫♪♩ هستی برای تو چیه ♩♪♫ ♫♪♩ شراب تلخ یا دنیوی تراز اون شرار یار ♩♪♫ ♫♪♩ تنها چیزی که هست ♩♪♫ ♫♪♩ نیستی تو قلب غربته که اون هم از آن ماست ♩♪♫ ♫♪♩ [اوترو] ♩♪♫ ♫♪♩ هم من مهاجرم هم خودت ♩♪♫ ♫♪♩ همینجایی که هستیم غربته ♩♪♫ ♫♪♩ غربت رو برای خودمون ساختیم ♩♪♫