شهریار رهی از نوای نایم بزن

♫♪♩ رهی از نوای نایم بزن و هوای نایی ♩♪♫ ♫♪♩ که دمی چو نی بنالم به نوای بینوایی ♩♪♫ ♫♪♩ به همان فریب طفلی، طرب جوانی از من ♩♪♫ ♫♪♩ به چه جادویی جدا شد که امان از این جدایی ♩♪♫ ♫♪♩ چه دلی که بر جبینش همه داغ بی نصیبی ♩♪♫ ♫♪♩ چه گلی که بر نگینش همه نقش بی وفایی ♩♪♫ ♫♪♩ به طبابتی که دانی بفرست درد عشقم ♩♪♫ ┤♬ آموند موزیک ♬├ ♫♪♩ به علاج بی‌طبیبی و دوای بی‌دوایی ♩♪♫ ♫♪♩ به خلوص خلوت شب که بر آر سر ز خوابم ♩♪♫ ♫♪♩ به صفای اصفیا و به ولای اولیایی ♩♪♫ ♫♪♩ در بارگاه نازم بگشا به رخ که آنجا ♩♪♫ ♫♪♩ نه نیاز خودفروشی نه نماز خودنمایی ♩♪♫ ♫♪♩ چه مقام کبریایی که فقیر خاکسارش ♩♪♫ ♫♪♩ سر سروری برآرد به‌مقام کبریایی ♩♪♫ ● آموند موزیک ● ♫♪♩ من اگر چه بندگی را به‌خدا رسانده باشم ♩♪♫ ♫♪♩ همه بنده‌ام خدایا به تو می‌رسد خدایی ♩♪♫ ♫♪♩ به کمند خود که صید دل عاشقان مسکین ♩♪♫ ♫♪♩ به‌نواز از آن اسیری برهان از این رهایی ♩♪♫ ♫♪♩ به‌ستاره‌ای سحر کن ره وادی شب من ♩♪♫ ♫♪♩ که سپیده سر بر آرم به دیار روشنایی ♩♪♫ ♫♪♩ به نوید آشنا و به صدای پای عاشق ♩♪♫ ♫♪♩ در و دشت، نینوا کن به نوای آشنایی ♩♪♫ ♫♪♩ به طواف کعبه، سنگ محک ریاضتت بود ♩♪♫ ♫♪♩ که جدا شدیم از هم من و زاهد ریایی ♩♪♫ ♫♪♩ بکشان به عاشقانم که کشی به جرم عشقم ♩♪♫ ♫♪♩ مگرم نه وعده دادی که کشی و بر سر آیی ♩♪♫ ♫♪♩ غزل عراقی ای دل نه چنان دمی گرفته است ♩♪♫ ♫♪♩ که تو دم زدن توانی دگر از غزل‌سرایی ♩♪♫ ♫♪♩ شب هجر بود و شمعم به زبان شعله می‌گفت ♩♪♫ ♫♪♩ تو به‌سوز شهریارا که تو سازگار مایی ♩♪♫